ریشۀ تشویش
نورالله وثوق نورالله وثوق


نامردمان!! دوباره به ماخویش گشته اید
مرهم به زخمِ آهِ دلِ ریش گشته اید
تاکی!چگونه این همه بی خار میرویم
خارِ نگاهِ راهِ خوش اندیش گشته اید
پنهان هزارمرتبه ازگرگ بدترید
پیداچنانچه همنفسِ میش گشته اید 
نوشیده شیره شیرۀ شهرِ شهید را
برجانِ مهدِ عاطفه هانیش گشته اید
فرعونیان!به مسندِ موسی نشسته اید
قارونیان! مزاحمِ درویش گشته اید 
در دستِ غیر غیرتِ ماراسپرده اید
برخیلِ خویش ریشۀِ تشویش گشته اید

۱۳۸۴/۷/۱۰


September 28th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان